Z prawdziwa radością możemy zamieścić na naszej stronie internetowej maila, jaki doszedł do nas po poznańskich zajęciach w ramach „Treningu nowoczesnych technologii” od osób reprezentujących poznańskich „Senioralnych”. Wiadomość od „Kluczników senioralnych” Państwa Danuty i Zbigniewa Koczorskich cieszy nas jako dowód, ze nasze działania są potrzebne. Motywuje nas to do dalszej pracy i inspiruje do podejmowania kolejnych działań. Dziękujemy za tak miłe słowa!
Wielce Szanowni i Mili
P.T. Państwo!
Dziękujemy Państwu z ROPS-u, Fundacji, całemu Zespołowi Redakcji oraz Silnej Grupie CIS’u za interesujące artykuły prasowe, inicjatywę wydawniczą oraz olbrzymie zaangażowanie w organizację kolejnego senioralnego, świątecznego października’13 w Poznaniu.
Relacja z przygotowań i obchodów poznańskich “Senioralii” robią wrażenie. Dzięki Gazecie dowiedzieliśmy się o programie zajęć dla Seniorów w październiku br. Plan wydarzeń podany przez Centrum Inicjatyw Senioralnych w Poznaniu jest tak bogaty, że nie damy rady wziąć udziału we wszystkich ciekawych dla nas spotkaniach, a szkoda.
Interesując się “Polityką senioralną w krajach-“założycielach” UE, uważam, iż warto wsłuchiwać się w wypowiedzi osób z państw, które zbudowały już stosowne struktury. Sądzę, że dzięki temu łatwiej wyciągnąć wnioski i przygotować rekomendacje, które mogą zostać wykorzystane w budowie rozwiązań dla naszego kraju.
Doświadczenia, a zwłaszcza praktyczna realizacja różnych programów dla osób w wieku “65 plus”, to dobre dla organizatorów wskazówki zwłaszcza w sytuacji, gdy o zdrowie seniorów w Polsce dba zaledwie 270 lekarzy-geriatrów. Lepiej samemu coś funkcjonalnego wdrożyć niż otrzymywać „wytyczne z Brukseli” !
Bowiem czym innym jest kształcenie dorosłych w wieku:
– do lat 30 (maturzystów, studentów);
– w wieku aktywności zawodowej (podnoszenia kwalifikacji, zmiany zawodu);
– a czym innym – zajęcia dla Seniorów +60 do 100 i więcej.
Zarówno zajęcia stacjonarne, jak i ruchowe w budynkach lub na powietrzu – winny uwzględniać odrębność (także delikatność materii), do której zaliczam naszą fizjologię i motorykę, nas Seniorów oczywiście, a nie młodych/młodszych, zdrowszych “trenerów” .
Przy całym szacunku dla naszych lektorów, opiekunów, przewodników zaangażowanych w nauczanie (przypominanie) języków obcych, prac ręcznych, fotografii cyfrowej, obsługi tabletów, smartfonów, eBook’ów; tańca Zumba, odkrywania przyrody – turystyki pieszej itp., chociażby, którzy z dużym zaangażowaniem wykonują swoją pracę według wzorców, sztampowo, tak jak zostali nauczeni.
Oczywiście są chlubne wyjątki (FRNT), ale lepsza byłaby obowiązująca reguła, zasada dla nas, osób +60.
Dwugodzinne lekcje (2 x 45 minut) – nawet najbardziej frapujące, ale bez przerwy na zmianę pozycji (“wyprostowanie kości, toaletę, makijaż Pań itp.) to dla nas trudne zadanie i trochę odstrasza aby je kontynuować. Podobnie podczas zwiedzania miasta – wszystko na stojąco i na tempo (brak możliwości krótkiego odpoczynku na siedząco, wskazówki o toaletach itp.). Chlubnym wyjątkiem są popołudniówki taneczne, ale tam widać najwyraźniej dysproporcje motoryczne oraz ilościowe damsko-męskie.
Najlepiej przygotowany i zrealizowany był kurs/szkolenie FRNT nt. współczesnych, mobilnych technologii komunikowania się z wykorzystaniem nowoczesności, tj. eBook’ów, tabletów i smartfonów oraz kopiowania do komputera/laptopa.
Oboje, z żoną bardzo skorzystaliśmy i nauczyliśmy się praktycznej eksploatacji sprzętu.
Taki kurs, to była prawdziwa perełka organizacyjna, merytoryczna i dydaktyczna! Dziękujemy!!!
Byliśmy też uczestnikami „pro-Senioralnych” zachowań kierowców autokarów w Skandynawii. Pani pilot powiedziała nam, że obowiązujące tam przepisy BiHP wymuszają na kierowcach stosowanie kilkunastominutowej przerwy regeneracyjnej po ok. 3 godzinach prowadzenia pojazdu (tachografy). W ten sposób i my, senioralni pasażerowie, mogliśmy na parkingu skorzystać z w.c., wykonać rekreacyjnie kilkanaście kroków by pobudzić krążenie, wypić kawę itp.
Czy powyższe dotyczy innych sytuacji dla senioralnych turystów, tego nie wiemy. Ale to i tak dobra „jaskółka” w naszej UE.
Z ukłonami dla Państwa
Danuta i Zbigniew Koczorscy
“Klucznicy Senioralni” Poznań-2013r.