Rządowy Program na rzecz Aktywności Społecznej Osób Starszych na lata 2012–2013
Inspiracją do stworzenia Rządowego Programu na rzecz aktywności społecznej osób starszych
na lata 2012 – 2013 było dostrzeżenie problemów osób starszych. Wiążą się z tym pogłębione analizy
i debaty dotyczącej procesów społecznych i demograficznych zachodzących w naszym kraju, na tle
długofalowych wyzwań rozwojowych. Szczególny nacisk został położony przy przealizacji Projektu na
zastosowanie w praktyce zasady partnerstwa publiczno-społecznego, integrującego w działaniu instytucje
reprezentujące środowiska osób starszych i administrację publiczną.
Szczególnie ważnym wyrazem nowego podejścia do problematyki osób starszych jest
podmiotowe ujęcie tej kwestii społecznej. W konsekwencji dało to podstawy do przyjęcia
zintegrowanej, horyzontalnej formuły Programu, odnoszącej się do różnorodnych potrzeb
oraz interesów istotnych dla tak wrażliwej społecznie fazy życia człowieka.
Program jest przedsięwzięciem kompleksowym, uwzględniającym obszary i kierunki
wsparcia umożliwiające osiągnięcie celu głównego, jakim jest poprawa jakości i poziomu
życia osób starszych dla godnego starzenia się poprzez aktywność społeczną.
Program zakłada praktyczne włączenie sektora organizacji pozarządowych do działań
służących zaangażowaniu seniorów.
Wyodrębnienie priorytetów obejmujących sferę edukacji osób starszych, integrację wewnątrz-
i międzypokoleniową, partycypację obywatelską osób starszych oraz szeroko rozumiane
usługi społeczne, z akcentem na aktywność, daje podstawy do działań o charakterze
komplementarnym, będących podstawą do działań systemowych.
W tym kontekście fundamentalne znaczenie dla przyszłości polityki publicznej na rzecz osób
starszych będzie miało stworzenie strategicznych podstaw do jej realizacji. Przewiduje to
drugi komponent tego przedsięwzięcia. Racjonalna koncepcja długofalowej polityki w tym
zakresie, w najbliższej przyszłości, może powstać jedynie w formule partycypacyjnej,
z udziałem wszystkich interesariuszy.